Przejdź do treści

02.12.- 1.Niedz. Adwentu

    I. Niedziela Adwentu Rok B

    I Niedziela Adwentu - Rok B

     

    HENRYK PRZONDZIONO /FOTO GOŚĆ/

    W niedzielę 3 grudnia rozpoczęlismy Adwent – okres poprzedzający coroczne obchody Bożego Narodzenia.

    Od pierwszej niedzieli Adwentu Kościół w Polsce podejmuje również realizację nowego programu duszpasterskiego pod hasłem „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.

    Każdego roku Adwent kieruje nasze umysły i serca ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Chrystusa na końcu czasów. W okresie adwentu używa się szat liturgicznych koloru fioletowego.

    Jednym ze zwyczajów adwentowych są Roraty. Jest to Msza św. sprawowana ku czci Najświętszej Maryi Panny. Tradycyjnie odprawiano ją o bardzo wczesnej porze dnia, jeszcze przed świtem.W naszej parafii – w czwartki o 7.00. Wierni gromadzą się na liturgii w ciemnościach rozjaśnionych jedynie blaskiem trzymanych w ręku świec lub lampionów adwentowych. Z Roratami związany jest zwyczaj zapalania specjalnej świecy symbolizującej Maryję – wzór oczekiwania na przyjście Chrystusa. W kościołach umieszcza się również wieniec adwentowy, którego cztery świece zapala się w kolejne niedziele Adwentu.

    02.12. : 1.sobota miesiąca ,Meterik:

    • godz. 16:45 – adoracja Najświętszego Sakramentu z rozważaniem części różańca( wynagradzający Matce Bożej ), spowiedź;
    • godz. 17:30 – Msza święta: ++ rodzina Meier, + Konrad Koper;
    • godz. 18:45 – Mityng AA (na plebanii)
    • godz. 19.00 – spotkanie modlitewne u pani Krystyny Górskiej ( w int. zmarłej we wtorek + Marii Okoniewskiej ).

    ——————————- ***——————————-

    UWAGA !!! UWAGA !!! UWAGA !!!

    OD NIEDZIELI – 03.12.2023- SPOTYKAMY SIĘ NA MSZY ŚWIĘTEJ O GODZINIE 9:00 W VENLO,

    W KOŚCIELE POD WEZWANIEM ŚWIĘTEJ RODZINY, ADRES: BELLETABLESTRAAT 21. 5913 AW VENLO

    PÓŁ GODZ. PRZED MSZĄ SW. – OKAZJA DO SPOWIEDZI( KONFESJONAŁ PO PRAWEJ STRONIE KOŚCIOŁA)

    NIE BĘDZIE JUŻ ODPRAWIANEJ POLSKIEJ MSZY ŚWIĘTEJ W HOUT BLERICK O GODZ.9:00 !!!!!

    *********************************************************

    03.12.2023 – PIERWSZA NIEDZIELA ADWENTU , ROK „B”

    • 9.00 VENLO ( FAMILIEKERK- BELLETABLESTRAAT 21 ) : + JOOP HAAST (3.R.+)
    • 12:00 BRUNSSUM : +ANNA ( 15.R.+) UWAGA ! KSIĄDZ HENRYK SPOWIADA W BRUNSSUM OD GODZ. 11.30 ,PODCZAS CAŁEJ MSZY ŚWIĘTEJ). PO MSZY – W KAPLICY- KRÓTKA PRÓBA JASEŁKOWA DLA DZIECI Z NASZEJ WSPÓLNOTY.
    • 15:00 WEERT : + KAZIMIERZ FLAKA (4.R.+)
    • 18:00 METERIK : + MALWINA (8.R.+)
    • Pół godziny przed każdą Mszą – okazja do spowiedzi.
    • W tę niedzielę (3.12. ) będzie można nabyć książkę- modlitewnik ” Ewangelia 2024 ( Droga,Prawda,Zycie) oraz kalendarze ścienne na 2024 rok .
    • a takze Rodzinny Kalendarz Adwentowy.
    • Jeśli mamy w domach Adwentowe lampiony – zapraszamy dzieci do przychodzenia z nimi na niedzielne msze sw. w czasie adwentu. Na rozpoczęcie Mszy będzie procesja z lampionami.
    • W PRZYSZŁĄ NIEDZIELĘ – 10.12.- BĘDZIE MOŻNA NABYĆ OPŁATKI W NASZYCH KOŚCIOŁACH.
    • W DNIACH 15-16-17 GRUDNIA – REKOLEKCJE ADWENTOWE WYGŁOSI I BĘDZIE SPOWIADAC KS. MAREK ZOŁOTENKO Z WAŁBRZYCHA, Z PARAFII PW. MATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ.

    ********************************************************************

    https://youtube.com/watch?v=f5FDqxade2s%3Ffeature%3Doembed
    MSZE ŚWIETE W CIĄGU TYGODNIA

    PONIEDZIAŁEK 4.12. – MSZA W INTENCJI PARAFIAN

    WTOREK 5.12.- GODZ. 8.00: W INT. RODZINY KOTARAK.

    ŚRODA 6.12.- GODZ. 8.00 W INT.RODZINY WIECZOREK

    CZWARTEK 7.12 .- MSZA ŚW. RORATNIA ,O GODZ. 7.00( MSZA KU CZCI MATKI BOŻEJ )

    15 MINUT PRZED MSZĄ – SPIEWAMY GODZINKI BĄDŹ CZĄSTKA RÓŻAŃCA.

    PIĄTEK 8.12. – UROCZYSTOŚĆ MATKI BOZEJ NIEPOKALANIE POCZĘTEJ

    GODZ. 18.30 – GODZINKI NA CZEŚĆ MATKI BOŻEJ,CZĄSTKA RÓZANCA

    19.00 – MSZA ŚW. W INT. CZŁONKÓW RÓŻY RÓŻAŃCOWEJ O.PIO.

    Mgr. Harrie Smeets vijf jaar bisschop

    Vrijdag 8 december is het precies vijf jaar geleden dat Mgr. Harrie Smeets tot bisschop werd gewijd. Dat gebeurde op 8 december 2018 in een volle Sint-Christoffelkathedraal in Roermond. Mgr. Smeets ging daarna enthousiast aan de slag als de 24e bisschop van Roermond.

    In de zomer van 2021 werd bij hem een hersentumor geconstateerd, die het hem na verloop van tijd onmogelijk maakte zijn ambt verder uit te oefenen. Afgelopen zomer verleende paus Franciscus hem eervol ontslag als bisschop van Roermond. De gezondheidssituatie van Mgr. Smeets gaat heel langzaam steeds verder achteruit. Uw gebed wordt zeer op prijs gesteld.

    Foto: Mgr. Harrie Smeets tijdens zijn bisschopswijding op 8 december 2018 

    SOBOTA 9.12.

    17.00 – SPOWIEDŹ,RÓŻANIEC 17.30 – MSZA ŚW.:W INTENCJI JOANNY. 18.45 -MITYNG „AA”(plebania)

    NIEDZIELA 10.012. 2023 – 2.NIEDZIELA ADWENTU

    VENLO 9.00: W INT. STEFANA NEUMANN,O DAR POWROTU DO ZDROWIA

    BRUNSSUM 12.00 : + TEKLA SZARSZEWSKA( 7.R.+)

    WEERT 15.00 : + JÓZEF SUCHODOLSKI.

    METERIK 18.00 + JERZY PAWLICKI ( 5.MIES. OD +).

    PÓŁ GODZ. PRZED MSZAMI – OKAZJA DO SPOWIEDZI. 20 MINUT PRZED MSZAMI – RÓŻANIEC.

    Pan przyjdzie!

    Pan przyjdzie!

     

    ROMAN KOSZOWSKI /GN/

    A co my, chrześcijanie konkretnego robimy przygotowując się na powrót Pana? Widać u nas tę radosną krzątaninę, tą niecierpliwość, tę próbę zapięcia wszystkiego na ostatni guzik ?

    Adwent to czas oczekiwania. Na Boże Narodzenie też. Ale liturgia kieruje nasze myśli ku innemu przyjściu Jezusa. Tego na końcu czasów. Wokół tej prawdy skoncentrowane są czytania tej niedzieli. Przy okazji znajdujemy w nich też wezwanie do spojrzenia z perspektywy nieuchronnego końca na swoje codzienne życie.  Bo prawdę mówiąc… Widać po nas zazwyczaj, kiedy czegoś radośnie oczekujemy. Te przygotowania do Bożego Narodzenia, kupowanie choinki, prezentów, karpia. Albo do ślubu. Kościół, sala, jedzenie, picie, obrączki, orkiestra, fotograf.  Ale jak się objawia nasze oczekiwanie na przyjście Pana? ??

    I niedziela Adwentu

    Niedziela, 3 grudnia 2023 roku, I tydzień Adwentu, Rok B, II

    CZYTANIA

    Dzisiaj rozpoczynamy Adwent. Jest to czas przygotowania do uroczystości Bożego Narodzenia, czyli przyjścia naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Dobrze nam znane słowo „adwent” pochodzi właśnie od łacińskiego słowa „adventus” oznaczającego „przyjście”. Jest to czas, w którym jako chrześcijanie z nadzieją oczekujemy spełnienia się obietnicy Boga, który poprzez swoich proroków mówił o Mesjaszu, który przybędzie na ziemię.

    Najlepszą formą przygotowania do przyjścia naszego Zbawiciela jest słuchanie słowa Bożego. Jednak to słuchanie trzeba rozumieć w znaczeniu biblijnym. W Piśmie Świętym „słuchać” znaczy „być posłusznym”. To jest coś więcej niż nadstawianie ucha – jest to raczej wejście w głęboką relację z kimś drugim, kto do mnie mówi. To postawa posłuszeństwa.

    Takiego posłuszeństwa zabrakło narodowi wybranemu. Opisuje to autor natchniony w dzisiejszym pierwszym czytaniu. Słuchając słów Księgi Izajasza, dostrzegamy mocną tęsknotę za Bogiem. Prorok przypomina nam, że naród wybrany nie był posłuszny, zboczył z drogi Pana i zamknął swoje serce na bojaźń przed Nim. Przez to Izrael, choć wrócił z wygnania, był daleki od szczęścia. Jego winy i grzechy sprawiły, że czuł się opuszczony przez Pana.

    Podobnie się dzieje, gdy zbaczamy z Bożych dróg. Stajemy się wtedy duchowo puści i żyjemy w lęku. Dla Izraela jedyną nadzieją były wspomnienia o tym, co Bóg dla nich kiedyś uczynił i co może uczynić. Przez to w tych trudnych dziejach swojego narodu Izrael potrafił słowami proroka mówić: Ty, Panie, jesteś naszym ojcem, Odkupiciel nasz – to Twoje imię odwieczne (por. Iz 63, 16). Izrael pragnął, aby Bóg rozdarł niebiosa i powrócił do nich. Czekał z nadzieją i przygotowywał się na przybycie Boga, który może odmienić ich los. Dzisiaj także i my wszyscy jesteśmy wezwani, by uczestniczyć w tym przygotowaniu. Powinniśmy czekać z nadzieją by Bóg rozdarł niebiosa i przyszedł do nas.

    Aby to było możliwe potrzebujemy nadziei. O tej nadziei mówi św. Paweł w drugim czytaniu. W Liście do Koryntian daje doskonały wyraz chrześcijańskiej nadziei na powtórne przyjście Pana. Zachęca nas, byśmy byli wierni w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa. Chociaż św. Paweł odnosił się do Paruzji, czyli powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa na końcu czasów, to słowa tego listu wprowadzają nas w tajemnice Adwentu. Apostoł Paweł przypomina nam, że otrzymaliśmy dary od Boga. To właśnie te dary będą nas umacniać w radosnej nadziei na Chrystusa. Nasze życie to długie czuwanie – czekanie na objawienie się Pana w całej swojej chwale. Tak więc czekamy z radosną nadzieją, ponieważ Jego Duch jest z nami.

    Przy tym oczekiwaniu mamy być czujni. Przypomina nam o tym Ewangelia, w której Jezus mówi wyraźnie: Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie (Mk 13, 33). Nasz Zbawiciel posługuje się tu obrazem gospodarza, który udaje się w podróż. Gospodarz ten daje instrukcje wszystkim swoim sługom, a szczególnie odźwiernemu, który ma pilnować drzwi. Wszyscy inni mogą spać, ale ten sługa nie może spać w nocy i musi być czujny, aby wypatrywać przyjścia pana. Podobnie jest z nami. My, wierzący, mamy jak ten odźwierny być zawsze gotowi na przyjście naszego Pana, czyli Jezusa Chrystusa. Reszta świata może „zasnąć”, ale my mamy czuwać.

    Św. Bernard z Clairvaux w jednym ze swoich kazań pisał: „Wiemy, że Pan przychodzi na ziemię trzykrotnie. Pierwsze przyjście było w ciele i słabości, środkowe w duchu i sile, a ostateczne przyjście odbędzie się w chwale i majestacie”. Komentując te słowa, można powiedzieć, że są trzy przyjścia adwentowe. Pierwsze miało miejsce przy narodzeniu w Betlejem, drugie to duchowe przyjście w każdym wierzącym, a trzecie, ostatnie, będzie miało miejsce na końcu świata. Na trzecie i ostatnie przyjście przygotowuje nam Kościół przez całe nasze życie. Trzecie przyjście spotka nas bez względu na to, czy będziemy tego chcieli, czy nie. Ono nas nie ominie, przed nim nigdzie się nie ukryjemy.
    To, co nas przygotowuje w naszym życiu na spotkanie z Bogiem, to nasza wiara i dobre uczynki. Stanowią one o naszej gotowości na spotkanie z Panem. Kto żyje blisko Boga, nieustannie czuwa.

    Pewnego razu w mieszkaniu św. Karola Boromeusza zebrała się grupa księży. Toczyła się ożywiona dyskusja.

    Nagle jeden z uczestników powiedział: – A cóż byście zrobili, gdybyśmy za godzinę mieli stanąć na Sądzie Bożym?

    W pokoju zaległo milczenie. Goście spoglądali po sobie zakłopotani. Każdy ociągał się z wypowiedzeniem swego zdania, ustępując pierwszeństwa gospodarzowi. Gospodarz jednak ani myślał odpowiadać na pytanie. Cisza trwała aż nadto długo. Przerwał ją siwowłosy dostojnik Kościoła w czarnej sutannie:

    – Ja poszedłbym do kościoła i z modlitwą na ustach oczekiwałbym na spotkanie ze „śmiercią”.

    – Ja zaś – odparł inny – testamentem przekazałbym swój dobytek na rzecz biednych. Ich modlitwy zapewniłyby mi uwolnienie od win doczesnych i szczęśliwą wieczność.

    – Przede wszystkim poszedłbym do spowiedzi – powiedział trzeci. – Wszedłbym na ambonę i pożegnałbym się ze swymi wiernymi, przypominając im o dobrym, uczciwym życiu.

    Wszyscy wypowiedzieli swoje zdanie. Sam gospodarz, kardynał Karol Boromeusz, milczał. Wówczas jeden z kanoników zagadnął go: – A cóż by uczynił Ksiądz Kardynał?

    – Skończyłbym rozpoczętą rozmowę – odparł Karol Boromeusz. W pokoju zaległa cisza. Nikt z obecnych nie sądził, że taką czynnością wypada zajmować się w najważniejszej chwili życia.

    Jeden z księży powiedział: – Eminencjo, przecież od tej jednej chwili zależy cała nasza wieczność.

    – Księże, czy ksiądz wie, w jakich okolicznościach nastąpi ta chwila? – spytał gospodarz.

    – Nie wiem – odparł rozmówca.

    – Zgodzi się zatem ksiądz również z tym, że życie nasze to szereg niespodzianek. To łódka na głębinach morskich. Gwałtowny podmuch wiatru, a łódka wywraca się i ginie bez ratunku. Powinniśmy zawsze tak żyć i tak działać, jakbyśmy chcieli to robić w ostatniej chwili naszego życia. Inaczej mówiąc – powinniśmy starać się żyć zawsze w łasce Bożej, w przyjaźni z Chrystusem.

    To, co nas przygotowuje w naszym życiu na spotkanie z Bogiem, to nasza wiara i dobre uczynki. Stanowią one o naszej gotowości na spotkanie z Panem. Dzięki temu zawsze jesteśmy gotowi na spotkanie z Bogiem. Żyjąc w łasce uświęcającej, zawsze jesteśmy gotowi na spotkanie z Bogiem. Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam, że Adwent to coś więcej niż przygotowanie się do uroczystości narodzenia Chrystusa w Kościele. Adwent to także przygotowanie się na powrót Chrystusa w chwale na końcu czasów. Podobnie jak pierwsi chrześcijanie, my również musimy być czujni. Nasza wierność Bogu, zarówno w czasach dobrych, jak i trudnych, ukazuje nam gotowość na przyjście Syna Człowieczego. Dlatego bądźmy gotowi i czuwajmy!

    Kazania-homilie: Pierwsza niedziela Adwentu, Rok B

    o. Łukasz Baran CSsR  (03 grudnia 2023 roku, Rok B, II)